Προσπάθειες για να επιτευχθεί αύξηση μαστών αναφέρονται από το 1895 με χρήση λιπώδους ιστού. Ακολούθησαν πάρα πολλές μέθοδοι όπως χρήση παραφίνης, σφαιριδίων γυαλιού, ελεφαντόδοντου, σφουγγαριού, χόνδρου, πολυαιθυλενίου, σπόγγους πολυμερών, πολυεστέρα, και πολλά άλλα. Ακόμα και κρέμες ή φαρμακευτικά σκευάσματα χρησιμοποιήθηκαν, στην προσπάθεια να αυξηθεί ο μαστός. Η μόνη μέθοδος που τελικά καταξιώθηκε στο πέρασμα του χρόνου ήταν η χρήση ενθεμάτων σιλικόνης. Το πρώτο ένθεμα σιλικόνης χρησιμοποιήθηκε το 1961, με πολύ καλά, για την εποχή εκείνη, αποτελέσματα. Οι επιπλοκές βέβαια δεν έλειψαν, αλλά ήταν πολύ λιγότερες και μικρότερης βαρύτητας σε σχέση με τις επιπλοκές που είχαν παρουσιαστεί με τις άλλες μεθόδους έως τότε. Σιγά -σιγά τα ενθέματα σιλικόνης εξελίχθηκαν και καταξιώθηκαν ως η μοναδική πλέον κοινά αποδεκτή μέθοδος αυξητικής στήθους.
Τα σημερινά ενθέματα βέβαια είναι πολύ ασφαλέστερα και προηγμένης τεχνολογίας, σε σχέση με τα παλαιότερα. Το ένθεμα σιλικόνης μοιάζει σαν ένα μικρό μαξιλαράκι κατασκευασμένο από μία εξωτερική επιφάνεια και ένα εσωτερικό περιεχόμενο.
Η εξωτερική επιφάνεια αποτελείται από συμπαγή σιλικόνη, η οποία είναι τοποθετημένη σε διαφορετικά στρώματα, έτσι ώστε να σχηματίζει ένα εξωτερικό περίβλημα με πάχος όσο μερικές σελίδες χαρτιού μαζί. Η κατασκευή αυτού του περιβλήματος είναι προϊόν υψηλής τεχνολογίας και μελέτης ετών, έτσι ώστε να είναι αδρανές για τον οργανισμό και εξαιρετικά ανθεκτικό. Στο εσωτερικό υπάρχει σιλικόνη σε ρευστή μορφή, όσον αφορά στα ενθέματα σιλικόνης ή φυσιολογικός ορός, δηλαδή νερό σε ενθέματα ορού. Στη χώρα μας, όπως και σε όλο τον κόσμο, εκτός από τις Η.Π.Α., η συντριπτική πλειοψηφία των ενθεμάτων που χρησιμοποιούνται είναι ενθέματα σιλικόνης. Αυτό κυρίως διότι έχουν πιο φυσιολογική υφή, δηλαδή η υφή τους προσομοιάζει περισσότερο στην υφή του μαστού. 
Αυτό λοιπόν το μικρό σακουλάκι, που έχει σαν εξωτερική επιφάνεια φύλλα συμπαγούς σιλικόνης και εσωτερικά περιέχει σιλικόνη σε ρευστή μορφή, είναι το ένθεμα, το οποίο τοποθετείται πίσω από τον αδένα, έτσι ώστε να δώσει όγκο στο μαστό. Το που ακριβώς τοποθετείται το ένθεμα και σε τι βάθος μπορεί να διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση. Αυτό που είναι όμως κοινό σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι στο επίπεδο τοποθέτησης δημιουργείται μία αποκόλληση των ιστών, δηλαδή μία θήκη μέσα στην οποία θα μπει το ένθεμα. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές, όσον αφορά τα είδη ενθεμάτων, την εξωτερική επιφάνεια, το περιεχόμενο, το μέγεθος, το επίπεδο τοποθέτησης, το σημείο από όπου θα μπει το ένθεμα και πολλά άλλα, τα οποία αναφέρονται σε αυτό το site.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να προχωρήσει σωστά την διαδικασία ένα συνειδητοποιημένο άτομο είναι να γνωρίζει όλες εκείνες τις παραμέτρους που είναι απαραίτητες και να τις συζητήσει με το γιατρό του, προκειμένου να γίνει η σωστότερη επιλογή. Κατά καιρούς προτείνονται διάφορες άλλες μέθοδοι. Πολλές από αυτές ακούγονται ελκυστικές, διότι δεν περιέχουν την έννοια του χειρουργείου. Θα πρέπει όμως να σκεφτεί κανείς ότι κάποιες τέτοιες μέθοδοι, που ακούγονταν απλές, έφεραν καταστροφικά αποτελέσματα στο παρελθόν. Οπωσδήποτε η επιστήμη προχωρά και στο μέλλον δεν αποκλείεται νέες μέθοδοι να έρθουν στο προσκήνιο. Κάθε μέθοδος όμως πρέπει να έχει δοκιμαστεί με τον προβλεπόμενο από την επιστημονική κοινότητα τρόπο και μετά να προταθεί στο ευρύ κοινό. Αυτός συνήθως παίρνει αρκετά χρόνια και αρκετές δεκαετίες μέχρι την τελειοποίηση της μεθόδου. Αυτήν την στιγμή η μόνη μέθοδος που έχει χρησιμοποιηθεί για αρκετά χρόνια και σε μεγάλο βαθμό κι έχει αποδείξει την ασφάλεια της είναι η χρήση ενθεμάτων σιλικόνης.
- Ενημερωθείτε για την αυξητική στήθους στο 210 6985678